Pax demonstreert voor een rechtvaardiger Gaza-beleid vanuit de Nederlandse regering
Zondag 15 juni organiseert PAX voor de tweede maal de demonstratie: ‘wij trekken de rode lijn’. De eerste demonstratie vond plaats op 18 mei en had een opkomst van meer dan 100.000 mensen.
Vanuit de vredestheologie zijn doopsgezinden niet zo van grenzen, ultimatums en rode lijnen. De gedachte dat het ooit te laat is om te praten met een tegenstander, het idee dat geen mens of natie na enig moment ooit een onvergeeflijke vijand wordt, strookt niet met de theologie van een God die tot het uiterste gaat in verzoening, en niet met de regel dat mensen opgeroepen worden een ander zeven maal zeven keer te vergeven. Dat wil echter niet zeggen dat onrecht niet benoemd mag worden. Dat we niet zouden mogen laten blijken hoe pijnlijk schendingen van recht zijn. Dat we niet de straat op zouden mogen (of moeten), samen met anderen, om politieke leiders te ondersteunen, of te bekritiseren en zo druk te zetten op het politieke debat. Want ook politici hebben het nodig zich gesteund te weten door de mensen die ze vertegenwoordigen. Demonstreren, de straat op gaan om te protesteren is een van de manieren om tussen verkiezingen door van je te laten horen.
Ik ben zelf tot nu toe niet zo’n straatprotesteerder geweest. Er zijn de laatste jaren wel kwesties die er meer en meer om vragen. Eén van de kwesties is de genocide in de Palestijnse gebieden, Gaza en op de Westbank. Tot nog toe is de Algemene Doopsgezinde Sociëteit terughoudend geweest in het uitbrengen of onderschrijven van statements. Wel heeft ze als blijk van instemming de pastorale brieven van de Mennonite World Conference en die van de Wereldraad van Kerken gepubliceerd op haar website.
Verwijzend naar het gaande publieke debat waarin er bij onze regering op wordt aangedrongen meer maatregelen te nemen tegenover de regering van Netanyahu. “Wanneer is het genoeg? Hoe ver mag de regering van Israël gaan in het schenden van universele mensenrechten, waar trekt u nu de rode lijn, de grens? Wanneer komt u met de maatregelen die tegen elk ander land dat zich zo misdraagt al lang zouden zijn getroffen?” De vorm van demonstreren is vreedzaam. Deelnemers wordt gevraagd rood gekleed te komen en samen een keten te vormen die een ‘rode lijn’ uitbeeldt. Deze vorm is misschien een verwijzing naar de zingende revolutie en de ‘Baltische weg’ in Litouwen, van 23 augustus 1989. Ook toen vormde men een keten van mensen om geweldloos druk te zetten op de regering.
Tekst: Iris Speckmann
Beeld: Mohammed Ibrahim
